Ég ætla að gerast spámaður.

Fyrst mun Samfylkingin og þeirra stuðningsmenn reyna að telja okkur trú um að eina leiðin til þess að vita hvort við fáum undanþágur frá sáttmálum og reglugerðarverki ESB sé að fara í aðildarviðræður. Þetta mun Samfylkingin predika yfir okkur dag og nótt á meðan þessi þingsályktunartillaga verður rædd. Samfylkingin mun líka predika yfir okkur að EINA leiðin út úr efnahagsvandanum sé að sækja um aðild að ESB og taka upp evruna. Samfylkingin ásamt kannski Framsóknarmönnum munu samt setja háleit markmið um undanþágur frá sjávarútvegskafla Rómarsáttmálans, undanþágur frá þessu og undanþágur frá hinu. Og þessum málflutningi Samfylkingar hefur meirihluti þjóðarinnar kokgleypt.

Svo þegar að Framsóknarmenn og Samfylking hafa samþykkt þingsályktunartillöguna mun fara í aðildarviðræður. Þá mun það koma í ljós að undanþágur frá sáttmálum ESB eru fátíðar og mjög afmarkaðar. Má þar nefna til dæmi að jú Finnar og Svíar fengu undanþágur hvað varðar landbúnað á harðbýlum svæðum sem að gæti gagnast okkur og Malta fékk undanþágu frá sameiginlegri fiskveiðistjórn en aðeins út af verndunarsjónarmiðum, þeir fengu ekki undanþágu frá sameiginlegri nýtingu. Þingmenn okkar á Evrópuþinginu verða 7, einn fulltrúi í ráðherraráðinu og fulltrúar samkvæmt höfðatölu í öllum öðrum ráðum og nefndum. 

Svo munu þessir fulltrúar Samfylkingar snúa aftur og reyna að predika yfir okkur hvað ESB sé nú frábært og að við þurfum ekki á neinum undanþágum að halda, þvert ofan á það sem að var sagt fyrir viðræður þegar að Samfylking hélt því fram að undanþágur fengjust, og allir stuðningsmenn Samfylkingar munu taka undir og reyna að selja okkur kjósendum þá hugmynd að við Íslendingar höfum engar sérþarfir, getum alveg eins orðið eins og fyrrverandi þingmaður Samfylkingar orðað það, eins og kvótalaust þorp í Evrópu. Staðreyndin er sú að við verðum verr stödd en kvótalausa þorpið því að við munum þá missi fjórðung útflutningstekna okkar svo ekki sé talað um störfin sem glatast.

Ég spái því að samningur um aðild Íslands að ESB muni aðeins snúast um það hvenær við tökum sáttmála og reglugerðarverkið upp, ekki hvort að við tökum þá upp. Undanþága frá sjávarútvegsstefnunni mun ekki fást, að þeirri einföldu ástæðu að önnur ríki innan ESB munu krefjast þess sama. Í því máli getur ESB ekki gefið eftir, og hefur tekið það skýrt fram að þar verði ekki gefið eftir. Þingmönnunum mun ekki fjölga og áhrifaleysi Íslands innan ESB mun ekki breytast. Við eigum engan fulltrúa í ráðherraráðinu og enga fulltrúa á Evrópuþinginu sem að eru jafn mikil áhrif eins og 7 þingmenn hafa á þingi sem að telur 785 fulltrúa eða einn fulltrúi í ráðherraráðinu. 

Ég spái því að engar nákvæmlega engar undanþágur munu fást frá hendi ESB því að menn skulu líka hafa í huga með hvaða hætti við erum að fara inn. Við erum gjaldþrota þjóð, eigum í djúpri efnahagskreppu. Stór hluti heimilanna í landinu sem og meiri hluti fyrirtækjanna berjast við gjaldþrot. Okkur berast fréttir af hópuppsögnum og gjaldþrotum fyrirtækja í hverri einustu viku. Það er ekki mjög gæfuleg samningsaðstaða. Þjóðir í svoleiðis aðstöðu eru ekki beint í aðstöðu til þess að gera miklar kröfur eða hvað?

En þrátt fyrir að öll þau samningsmarkmið sem að sett verða af hálfu Samfylkingarinnar með stuðningi Framsóknar hafi ekki náðst, mun Samfylkingin og hennar stuðningsmenn rembast eins og rjúpan við staurinn að selja ágæti ESB. Það liggur einfaldlega í eðli Samfylkingarinnar sem hóps af mismunandi öflum í íslenskum stjórnmálum en ekki stjórnmálaflokks, að þeir verða að ná að koma okkur í ESB og þeir gera hvað sem er til þess. Aðildin að ESB er nefnilega það eina sem bindur þetta sundurlausa lið saman. 

 

Trúnaður ríkir um þingsályktunartillögu

Athugasemdir

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 13.5.2009 kl. 23:12]

Ég er nú ekki mjög gefinn fyrir uppnefni en mér hefur alltaf þótt "Samtíningurinn" dálítið hnyttið.

[Offari, 13.5.2009 kl. 23:21]

Vonandi rætist ekki spádómurinn. Ég held reynar að samfylkinguni sé skítt sama um það hvað evrópusambandið kostar.

[Steindór D (IP-tala skráð) 14.5.2009 kl. 00:51]

Raunar vona ég að sá aðildarsamningur sem kosið verður um í þjóðaratkvæðagreiðslu verði eins svartastur og mögulegt er fyrir Ísland. Þá er e.t.v. smávon til þess að þjóðin hafni honum, þó svo að Samfylkingunni með hjálp allra fjölmiðla landsins takist auðvitað að heilaþvo þann hluta þjóðarinnar sem ekki kann að taka sjálfstæðar ákvarðanir (eða tæplega 50%).

Hitt er annað að sjálf aðildarumsóknin verður svartur blettur í sögu þjóðarinnar. Ég er ansi hræddur um að hún marki upphafspunkt væntanlegrar aðildar. Ef við sækjum um er bara tímaspursmál hvenær við förum inn - ef ekki í fyrstu þjóðaratkvæðagreiðslunni þá bara næstu. Eða þarnæstu. Þetta er aðferðarfræði ESB - nei er ekki svar. Það er bara spurt aftur þangað til jáið næst og þá er ekki aftur snúið.

[Vésteinn Valgarðsson, 14.5.2009 kl. 01:18]

Ég hugsa, Jóhann, að þú hafir í aðalatriðum rétt fyrir þér.

[Jóhann Pétur Pétursson, 14.5.2009 kl. 10:26]

Þess vegna verðum við að berjast gegn aðild strax í upphafi. Við viljum ekki að viðræður hefjist af þeirri einföldu ástæðu að þjóðin hefur öll tök á að gera sér grein fyrir, í öllum aðalatriðum hvað fæst út úr þessum viðræðum. Nákvæmlega það sama og út úr viðræðum hinna 27 ríkjanna. Undanþágur eru fáar og takmarkaðar. Þjóðin getur bara gert það upp við sig hér og nú hvort hún vill færa þær fórnir sem að þarf til þess að ganga inn. Ég skal fúslega viðurkenna að aðild að ESB hefur sína kosti. En fyrir mér er sameiginleg sjávarútvegsstefna, 7 þingmenn af 785, ólýðræðislegt og gjörspillt stjórnkerfi og lítil áhrif smáríkja eins og Íslands of stórir gallar til þess að ég geti sætt mig við þá. En þessa ákvörðun veðrur hver og einn að taka fyrir sig, og samningurinn sem að gerður er um aðildina hjálpar fólki ekkert við það. Og þess vegna finnst mér það réttlátt og eðlilegt að ríkisstjórnin og þingið leggi þessa þingsályktunartillögu í dóm kjósenda, vegna þess að það er ekkert sem að kemur út úr aðildarviðræðunum sem að skiptir máli, þó svo að flokkur heilagrar einfeldni haldi því fram.